بیماری زبان جغرافیایی
اگرچه معاینه زبان کار دشواری نیست، بیماریهای زبان میتوانند از لحاظ تشخیصی و درمانی برای پزشک چالش برانگیز باشند. شناسایی و تشخیص این اختلالات نیازمند اخذ شرح حال کامل شامل زمان شروع و طول مدت علائم بیماری زبان جغرافیایی، علائم پیش درآمد و سابقه مصرف دخانیات و الکل است. زبان جغرافیایی با عنوان گلوسیت مهاجر خوشخیم یا اریتم میگرانس نیز شناخته میشود، اطلاعات پزشکی که در گذشته به دست آمده، نشان میدهد این اختلال با دیابت، پسوریازیس (صدف پوستی)، و چند بیماری دیگر گزارش شده است. همچنین شیوع این اختلال در افراد سفیدپوست نسبت به سیاهپوستها بیشتر است. در مبتلایان به زبان جغرافیایی سطح زبان نواحی خاصی پیدا میکند که به آن آتروفی میگویند، بیماری زبان جغرافیایی به صورت حاشیههایی برآمده در سطح زبان ایجاد میشود، به طور کلی پرزهایی که در سطح زبان وجود دارد به صورت تکه های نامنظی می شود که تصویری شبیه نقشه پیدا میکند، این تکه ها به صورت صاف و قرمز رنگ است که حاشیههای آن سفید میباشد. بنابراین زبان ظاهری چند رنگ و ناهمگون پیدا میکند. این ضایعه خوشخیم و محدود به یک ناحیه است و معمولاً جز اطمینان بخشی به درمان دیگری نیاز ندارد. ممکن است برخی مبتلایان نسبت به غذاهای داغ یا ادویه دار حساسیت داشته باشند. ژلهای استروییدی موضعی که مانند نوعی خمیردندان هستند و دهانشویههای آنتیهیستامینی میتوانند حساسیت زبان را کاهش دهند. ضایعات زبانی با دلیلی نامشخص، ممکن است نیازمند نمونهبرداری یا ارجاع به متخصص گوش، حلق و بینی، جراح سر و گردن یا دندانپزشک باتجربه در زمینه پاتولوژی دهان باشند.
ادامه مطلب...